Wat is Noorwegen een prachtig land! En wat is het heerlijk om een deel van de vakantie door te brengen in een kano, op een oneindig groot meer, en ’s avonds een eilandje te zoeken om te kamperen. Om drinkwater uit het meer te scheppen. Om een vuurtje te maken om op te koken. Om ’s ochtends wakker te worden met een duik in het ijskoude water… In de zomer van 2012 waren we 2,5 week in het zuiden van Noorwegen.
Worstjes en marshmallows
17 juli – vlucht naar Oslo, met de auto naar Rena
De dag begint vroeg; onze vlucht naar Oslo vertrekt al om 7 uur. Omdat we een deel van onze vakantie gaan kanoën, hebben we onze bagage (en droogvoer voor 9 dagen) mee in rugzakken en waterdichte Ortlieb-tassen. Alles gaat vlotjes, en zo staan we om 9 uur al bij de auto-verhuur in Oslo. De komende weken hebben we een riante Skoda Octavia tot onze beschikking.
Eerlijk is eerlijk: met een auto op vakantie is niet echt ‘ons ding’. Eigenlijk zouden we deze vakantie een lange huttentocht in de Alpen gaan doen. Ik (Sandra) ben echter net een paar maanden ziek geweest en onvoldoende hersteld voor een wandelvakantie. Een week kanoën gaat hopelijk wel lukken, daarom zijn we uitgeweken naar Noorwegen. En in dit land is een auto toch wel erg prettig. Vandaar dus…
Een duidelijk plan voor de eerste dagen hebben we niet. Richting het noorden dan maar, langs de oostkant van het Mjøsa-meer. Groen, veel naaldbomen. Via Hamar en Elverum rijden we in 2 uurtjes naar Rena. Vanwege het slechte weer kiezen we op de camping voor een trekkershut, lekker comfortabel. We maken kennis met de Noorse zomernachten: die zijn érg kort. Het is hooguit 2 of 3 uren donker, en dan nog niet écht. Op de grillplaats op de camping maken we een vuurtje om worstjes te grillen en marsmallows warm te maken. Lekker! Bijkomend voordeel is dat de rook ervoor zorgt dat we weinig last hebben van de helaas alom aanwezige muggen.
Rendieren en korstmossen
18 juli – Rena
Vanmiddag gaan we naar het stuwmeer dat ten noorden van Rena ligt. Het is mooi wandelen hier. In het naaldbos is de bodem volledig bedekt met rendiermos. Dit is een korstmos dat het grootste deel van het jaar het enige voedsel is voor de rendieren, die hier in grote getale leven. Voor ons houden ze zich voorlopig nog verstopt.
Tafeltennis en voetbal
19 juli – van Rena naar Vang
We slapen lekker uit en pakken onze spullen weer in. Het regent; wat is een hut (en auto) dan fijn! Ons plan voor vandaag naar de westkust te rijden, naar de fjorden. Het eerste deel voert ons over een saaie snelweg. Daarna wordt het bergachtiger en rijden we door een prachtig landschap. Echt snel gaat het niet, en aan het einde van de middag besluiten we dan ook neer te strijken op camping Bøflaten in Vang. De kust is nog 100 km verder, dat wordt echt te laat.
Het is een mooie camping, prachtig gelegen tussen de bergen, aan een meer. De jongens vermaken zich uitstekend op de touwbaan over het riviertje. Er zijn een tafeltennistafel, een voetbalveldje en andere kids, dus helemaal goed. De beslissing is snel genomen: dit is een goede plek om een paar dagen te blijven.
Imposant landschap
20 juli – Vang
Tjonge, wat is het hier mooi wakker worden! Vanochtend doen we boodschappen in het dorp. Ook nemen we een kijkje in het witte houten kerkje van Vang, mooi. Er is een kleine begraafplaats bij, dat vinden wij altijd interessant. In de middag trotseren Ruud en Bas de regen en maken een stevige bergwandeling. Het landschap is hier imposant!
Harde wind
21 juli – omgeving Vang
We wilden vandaag gaan kanoën op het meer, maar het waait veel te hard. We stappen daarom in de auto en rijden een stuk de bergen in. Hier maken we een flinke wandeling. Schitterend hier!
Het staafkerkje van Øye
22 juli – omgeving Vang
Vandaag is het nat, koud en er staat een stevige wind. NIet echt een dag om veel te ondernemen; wel om lekker in de tent een boek te lezen. We maken een korte wandeling en fotograferen een beetje.
We hebben geen zin om in de regen te koken, dus aan het einde van de middag stappen we in de auto en rijden naar een restaurantje in Tyinkrysset. Onderweg zoeken we een aantal geocaches en nemen natuurlijk een kijkje bij het beroemde staafkerkje van Øye. De kerk stamt uit de 12e eeuw en is een van de kleinste en oudste staafkerken van het land. De oorspronkelijke kerk stond dichterbij het meer en het kerkhof stond toen geregeld onder water (jawel, met wegdrijvende lijken tot gevolg). De kerk is daarom later verplaatst/herbouwd.
Wereld van de reuzen
23 juli – van Vang via Jotunheimen naar Ringebu
Over twee dagen willen we bij het kanocentrum zijn. Dat ligt in het oosten, vlakbij de Zweedse grens. Vandaag rijden we dan ook alvast een stuk die kant op. We rijden eerst in oostelijke richting langs de oever van het meer, en dan verder in noordelijke richting, richting hooggebergte Jotunheimen (‘de wereld van de reuzen’). Wat een geweldig ruig landschap! Via Heidal rijden we via de E6 verder naar het oosten. In Ringebu strijken we neer op een camping, en nemen onze intrek in een hut. De camping ligt mooi aan een meer. Bas en wij kruipen met een boek op de bank, en Daan vermaakt zich met andere kinderen op de trampoline. Morgen weer verder!
Bijna-botsing met rendieren
24 juli -van Ringebu naar Sorken
Vandaag rijden we naar het kanocentrum, morgen zitten we in de kano. We hebben er veel zin in! Maar eerst gaan we naar de kerk van Ringebu; een van de grootste van de 28 nog bestaande staafkerken in Noorwegen. De kerk werd waarschijnlijk vóór 1270 gebouwd, en heeft 13 staven. Erg mooi. Natuurlijk struinen we ook een tijdje rond over de begraafplaats. In het dorp doen we vervolgens de laatste inkopen voor de kanoweek.
Het is zo’n 200 km rijden, deels door een prachtig en weids landschap. Na een bijna-botsing met een grote kudde rendieren, arriveren we lekker op tijd bij het kanocentrum in Sorken, aan het immense meer Femund. Vanavond slapen we hier, morgen gaan we echt op stap. We krijgen twee grote Canadese kano’s, kano-tonnen voor een deel van de bagage en twee karretjes. Daarmee kunnen we de kano’s vervoeren als we van het ene naar het andere meer gaan. Samen met de eigenaar stippelen we een route voor de komende week uit. We gaan zowel varen op Femund als het kleinere en naastgelegen meer Isteren. Vanmiddag maken we alvast een oefentochtje, en het gaat prima! Wel veel irritante (en stekende) mugjes hier.
Drinken uit het meer
25 juli – 1e kanodag (Femund)
Alle spullen voor de komende week gaan in tonnen en waterdichte tassen in de kano’s. De andere spullen laten we achter in de auto, die bij het kanocentrum blijft. En dan gaan we op pad! Via het riviertje de Sorka peddelen we naar het enorme Femund-meer. Het is wel even wennen en Daan heeft binnen een half uur al een blaar op zijn hand. Bij het eerste strandje nemen we dan ook even pauze. We hebben gisteren een vishengel gekocht en die proberen we uit. Voorlopig nog zonder succes.
We varen langs de oostkant van Femund, in zuidelijke richting. We blijven vlak langs de oever varen; er staat harde wind. Tjonge, wat is het hier prachtig! Er zijn veel strandjes – genoeg fijne picknickplekjes dus. Ook rendieren op de oever, leuk.
Vlak voor de overgang van Femund naar het meertje Gløten, zien we een prachtig kampeerplekje. We zetten de tent op tussen de bomen, op het drassige mos. Op het strandje maken we vuur om ons eten klaar te maken, helemaal leuk. Drinkwater halen we uit het meer. De wind is heel wisselvallig, van windstil tot keihard. We doen nog even een poging om te zwemmen, maar het water is ontzettend koud en alleen Ruud blijkt stoer genoeg. Er zijn veel mieren en bij vlagen vliegjes, mugjes, knutjes en ander vliegend (en soms prikkend) spul. Goed smeren met deet is geen overbodige luxe. Een geslaagde eerste kanodag!
Alsof we nooit anders hebben gedaan
26 juli – 2e kanodag (Femund en Isteren)
We maken weer vuur voor koffie en thee en een havermout-ontbijtje. Het leven is goed! Het is vrijwel windstil, perfect kanoweer. Snel weer op pad dus. We varen nog een stukje over Femund, dat aan de zuidwest-zijde Gløten heet. Dan halen we de boten uit het water, binden ze op de karretjes en wandelen drie kilometer naar Isteren, het volgende meer. Maar dan moet je natuurlijk niet je peddels vergeten… Gelukkig roepen andere kanoërs ons terug, anders waren we er pas na drie kilometer achtergekomen.
Isteren is wat kleiner en beschutter dan het Femund-meer. We varen langs de oostkant van het meer. Het kanoën went snel en is niet moeilijk. Ook de jongens (inmiddels samen in een boot) peddelen alsof ze nooit anders hebben gedaan.
We zoeken een mooi picknickplekje, waar Bas en Daan direct weer gaan vissen. Halverwege de middag zien we een mooie overnachtingsplek op een zandstrandje. Helaas, er staat al een tentje. Gelukkig is het nog vroeg, er volgt vast nog wel een mooi plekje. Maar dat valt wat tegen: het is steeds te drassig of te steil. Uiteindelijk vinden we een redelijk plekje tussen de bomen. Geen vuur dus vanavond, daarvoor is het niet open genoeg. Onze tent kunnen we ook als twee aparte tentjes opzetten, en dat komt vandaag goed van pas op deze hobbelige ondergrond. Een zonnige avond, weinig beestjes, beetje vissen, beetje lezen, spelletjes doen… helemaal goed dus!
Hartkeks met Noorse vispaté
27 juli – 3e kanodag (Isteren)
Het regent als we wakker worden. Regen – droog – regen – droog. Om 11 uur besluiten we toch te vertrekken en pakken de spullen in. Bij wijze van douche nemen we een bad in het meer; het water is hier iets minder koud dan het Femund-meer. Als we in de kano’s zitten, gaat het toch weer regenen, regenpakken aan dus. We varen in noordelijke richting, langs de oostkant van het meer. We hebben wind in de rug, het gaat lekker snel. Ook Bas en Daan gaan als een speer en hebben er zin. We pauzeren op een klein strandje. Het brood is op, dus we gaan nu verder met de hartkeks. Ook lekker, vooral met de Noorse vispaté.
De wind neemt nu snel toe en de richting verandert nogal eens, zodat we hem soms stevig tegen hebben. Flinke golven en witte koppen op het water. Het is nu hard werken en zorgen dat er niet teveel water in de boot komt of dat we omslaan. Spannend? Ja, dat vinden wij wel. Eigenlijk willen we dat Daan met dit soort weer bij Ruud in de boot zit. De jongens hebben echter grote pret, het water kan hen niet ruig genoeg zijn. Tussendoor zijn ze eindeloos aan het kletsen over computerspelletjes.
In de regen en storm zetten we de tent op, dat valt nog niet mee. Er is een plek om vuur te maken (met afval van onze voorgangers, schandalig). Dat is een behoorlijke klus met nat hout, maar het lukt wel om een lekkere warme maaltijd te maken. De rest van de middag en avond zitten we in de tent; het blijft regenachtig. Koffe en thee maken we op onze brander onder de luifel. Aan het einde van de dag wordt het toch nog droog. Bijtijds naar bed, we zijn moe!
Droomplek
28 juli – 4e kanodag (Isteren)
Het is wederom een natte dag met veel wind. Daan gaat voor de zekerheid toch maar bij Ruud in de boot. We varen nu in zuidelijke richting, langs de westkant van het meer. We zien veel (grote) nestkasten op de bomen, voor welke vogels? We zien hier sowieso amper vogels hier. Wat meeuwen, fuut-achtigen en gisteren een bonte specht, veel meer nog niet. Maar het mag de pret niet drukken: het is hier ontzettend mooi!
We picknicken in de regen op een strandje. Dat stilstaan/zitten is toch wel koud, dus we gaan snel verder. Echt optimaal is het kanoën in de regen niet, we gaan vroeg op zoek naar een kampeerplek. Daan is echter in opperbeste stemming, hij vindt het allemaal prima! Gelukkig maar. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vinden we een mooi zandstrand om te overnachten. Vlak en uit de wind. Als de zon zou schijnen, zou dit echt een droomplek zijn.
Het binaire stelsel
29 juli – 5e kanodag (Isteren)
Zon! We hangen snel alle natte spullen uit. We doen rustig aan vanochtend. We kunnen vanaf hier in twee dagen terug zijn in het kanocentrum, terwijl we er nog vier hebben. Achteraf gezien hadden we nog best verder noordwaarts kunnen varen.
We zitten pas aan het einde van de ochtend weer in de boot, peddelen een uurtje en pauzeren op een mooi strandje. We zien een taigagaai, mooi! Bas en Daan zijn volop aan het kletsen in hun boot. Gaat het weer over computergames? Nee. Bas is Daan het binaire stelsel (ja, echt) aan het leren, en daar gaan ze samen helemaal in op. Lol. Een uurtje later stoppen we om te picknicken. Hartkeks met makreel blijven onze lunch-favoriet.
Als we weer amper een uur later een prachtig zandstrand zien, twijfelen we niet: hier blijven we! Dit is echt een topplek, en we hebben heerlijk weer. De middag brengen we luierend, lezend, spelend, vissend, rots-klauterend, vuurmakend en zwemmend door. Heerlijk. Wel rare vliegjes hier. Ze komen alleen op wit en blauw af en prikken niet. ’s Avonds zijn ze weer verdwenen.
De vissen bijten niet
30 juli – 6e kanodag (Isteren en Femund)
We beginnen de dag – zoals iedere ochtend – met een bad in het meer. Zéér verfrissend, je bent direct goed wakker. Op de brander maken we weer een lekker havermout-ontbijtje klaar. Vandaag willen we weer naar het Femund-meer. We kunnen langs de zuidoever varen, maar we besluiten het meer over te steken. We voelen ons ervaren genoeg voor een oversteek, bovendien is het prachtig weer met weinig wind. En het gaat prima! Aan het begin van de middag zijn we in de zuidoost-punt van Isteren en tillen we de boten uit het water. Na de picknick binden we de kano’s op de karretjes en wandelen langs de verharde weg naar het Femund.
Bas wil graag nog een flink eind varen vandaag; hij vindt dat we de afgelopen twee dagen te weinig hebben gedaan. We varen langs de noordkant van Gløten en zien aan de overkant onze kampeerplek van de eerste kanonacht liggen. Via de westkant van het prachtige Femund-meer peddelen we in noordelijke richting. De wind neemt wat toe, maar het is prima te doen. Ja, kanoën is leuk!
Het valt niet mee om een geschikt kampeerplekje te vinden. Bas krijgt z’n kilometers vandaag dus wel. We varen een deel van de dag met de vishengel uit, maar helaas: de hele kanotocht hebben we nog geen vis gevangen. Doen wij iets verkeerd of hebben we gewoon pech? We zien een visarend en roodkeelduikers, en rendieren op de oever.
Uiteindelijk zetten we de tent op bij een strandje dat volgens de kaart Harrbekkvika heet. Geen topplek, het is erg drassig, maar anders komen we te dicht bij de huizen. Als de tent staat en het vuur brandt, begint het te plensen. Hagel! Tussen de buien door lukt het gelukkig om een soepje te maken en een warme rijstmaaltijd. ’s Avonds is het droog, maar er zijn wel veel prik-beestjes, dus we blijven binnen. Rendieren bij de tent!
Een paradijsje
31 juli – 7e kanodag (Femund)
Pas om 10 uur worden we wakker. Het is al rond het middaguur als we weer in de kano’s zitten. Het is heerlijk kanoweer, en wat is het hier toch mooi! Het uitzicht is wat spectaculairder dan op Isteren.
We varen langs de westkant van het meer in noordelijke richting. Op het smalste deel steken we het meer over naar de oostkant. Het is ongeveer een kilometer, er is weinig wind, dus het gaat prima. We pauzeren op een geweldig mooie plek. Het zou een mooie kampeerplek zijn, maar we willen nog een stuk verder varen. Het is echt heerlijk peddelen hier: stil, weids, rotsen en in de verte bergen met sneeuw. Wat wil een mens nog meer.
Halverwege de middag stoppen we bij de mooiste plek van deze hele kanoweek. Tja, wat kan ik er over schrijven? Het is echt een paradijsje. Strand, rotsen, een mooi vlak stuk voor de tent, een eilandje ‘voor de deur’. Helemaal goed. We zijn net op tijd, want zodra de tent staat, begint het te waaien. Hard te waaien. Golven met witte koppen, een zwarte lucht, in de verte zien we het al regenen. Maar daar blijft het bij en al snel is het weer zonnig en aangenaam. We zitten de hele avond bij het vuur, terwijl de jongens vooral op de rotsen aan het klauteren zijn. Een perfecte afsluiting van onze kanoweek.
De laatste expeditie-ontbijtjes
1 augustus – 8e kanodag (Femund)
Dan word je ’s ochtends wakker, je stapt je tent uit, en dan zie je dit. Zeg nou eerlijk… dan wil je toch niet meer naar huis?
Op houtvuur koken we onze laatste exepeditie-ontbijtjes en bakken een boerenomelet. Met een goed gevulde maag beginnen we aan onze laatste kanodag.We doen het rustig aan, we hebben geen haast. We peddelen in zuidelijke richting langs de oostoever. We doen een laatste poging om tijdens het varen vis te vangen, maar helaas: vissen is blijkbaar niet aan ons besteed. Toch wat regen vandaag. Jas aan – jas uit – jas aan – jas uit.
En dan laten we het meer achter ons en gaan linksaf het riviertje de Sorka op. Tussen het veenpluis door varen we het laatste stukje naar Sorken. Terug in de bewoonde wereld, het zit er op. En wat was het leuk! Bij het kanocentrum nemen we het ervan: ijs, chips, cola én – als de tent staat – gaan we een uurtje in de sauna. Heerlijk! Bas en Daan gaan toch weer met de vishengel op stap. Ondanks dat we niets vangen, blijft vissen een leuk tijdverdrijf. We eten onze laatste instant-maaltijd; morgen gaan we weer voor vers. In de avond wandelen we een stuk langs het riviertje, op zoek naar bevers. De bevers krijgen we niet te zien, wel de beverburcht. Rendieren op het kampeerterrein.
Wafels en koffie
2 augustus – omgeving kanocentrum
Daan wil graag een dagje in/rond het kanocentrum blijven en dat doen we. We slapen lekker uit, doen boodschappen en eten lekkere wafels in een koffiezaakje. Er liggen 4 geocaches in de buurt, waarvan 2 in Zweden (we zitten hier maar een paar kilometer van de grens) en we vinden ze allemaal.
Bij de tent eten we een broodje. Bas en ik blijven lezen bij de tent, Ruud en Daan maken samen een lange wandeling en gaan vissen. ’s Avonds weer een uurtje in de sauna. Lekker relaxed dagje zo!
Terug naar de bewoonde wereld
3 augustus – van Femundsmarka naar Oslo
Zaterdag vliegen we weer naar huis; vandaag rijden we al naar Oslo. Een kudde rendieren loopt voor de auto en trekt zich weinig aan van ons getoeter. Pas als we uitstappen en de weg jagen, doen ze een paar stappen opzij. Ondanks dat we grotendeels over de snelweg rijden, is het hier mooi: heuvelachtig, groen, grote meren. Naarmate we Oslo naderen, wordt het vlakker.
Helaas, de camping vlakbij het vliegveld blijkt niet meer te bestaan. Er is wel een hotel, maar we kamperen liever. 20 kilometer terug op de route ligt Hurdal, en volgens de GPS-kaart moeten daar ook 2 campings zijn. Terug de snelweg dus op. De eerste camping is een huisjespark. Vol. De tweede ligt aan de andere kant van het meer en is inmiddels een ‘Polen-camping’. Kamperen met je gezin kan hier niet – en wil je ook niet. Dan maar naar het hotel een eindje verderop. Vol. We zijn het inmiddels behoorlijk zat. We zijn moe en willen eten. Dan toch maar weer richting vliegveld en naar het hotel dat we daar hebben gezien. De navigatie laat ons vervolgens in de steek, dus we rijden in plaats van 25 km bijna het dubbele.
Het is al na zessen als we eindelijk arriveren bij het Best Western hotel, waar gelukkig meer dan genoeg plek is. En dan te bedenken dat we hier twee uur geleden al langsreden… We hebben een heerlijk riante kamer, de jongens kunnen er computeren en we kunnen Olympische Spelen kijken. En natuurlijk lekker eten. Uiteindelijk hebben we een prima laatste avond zo.
En weer naar huis
4 augustus – terugreis
We kunnen rustig aan doen; het vliegveld is slechts een kwartiertje rijden vanaf het hotel.We tanken nog even en rijden om 11.30 uur de parkeerplaats bij het vliegveld op. Het inleveren van de auto gaat snel en efficiënt, nog geen tien minuten later lopen we al met onze bagage de vertrekhal in. En ook bij de bagage drop-off gaat het razendsnel, en zo houden we nog 2,5 uur over om te wachten op onze vlucht… Nou ja,we vermaken ons altijd wel op vliegvelden. Beetje rondkijken, lezen, koffie drinken, vliegtuigen spotten.
En dan zijn we in 2 uurtjes vliegen weer op Schiphol, en een uur later weer thuis. Het was weer een heel geslaagde vakantie!
