Met fietskar en aanhangfiets gingen we in de zomer van 2002 naar Denemarken: onze eerste buitenlandse fietsvakantie met de kinderen. Daan (8 maanden) lag heerlijk in de fietskar en Bas (net 5) trapte flink mee op de aanhangfiets. We fietsen vooral op Funen, met veel rustige wegen, vriendelijke plaatsjes en een open landschap.
We hebben helaas maar weinig goede foto’s gemaakt (nog geen digitale camera). In dit reisverslag hebben we daarom een paar foto’s van anderen gebruikt.
Uitdagingen met de lift
18 augustus – van Amersfoort naar Vonsild (17 km)
Aan het einde van de ochtend fietsen we naar het station in Amersfoort. De eerste hindernis is de lift op het station. We moeten de aanhangfiets en fietskar loskoppelen en hebben meerdere ‘ritjes’ nodig om op het perron te komen. Lastig: we willen de spullen niet alleen laten en de kinderen al helemaal niet. Het instappen in de trein is de volgende hindernis. De deuren zijn heel smal en we moeten alle fietstassen er toch afhalen. De fietskar moeten we inklappen, maar zit vol bagage. Zucht. De conducteur neemt de kar uiteindelijk mee naar de brede deuren van de eerste klas coupé; daar krijgt hij een plekje op het invalidentoilet.
lVanaf onze zitplaatsen hebben we zicht op de fietsen. Daan slaapt veel, Bas staat bijna de hele reis bij het open raam naar buiten te kijken. Na drie uur komen we aan in Hannover. Onze 45 minuten overstaptijd blijkt maar nauwelijks voldoende. In de lift – uit de lift – in de lift – uit de lift. We hebben nu een systeem. We hebben steeds drie ‘ritjes’ nodig, de middelste gaat onbemand. Zo zijn we altijd bij onze spullen én bij de kinderen.
Om 20 uur komen we aan in Kolding, op Jutland. Hier volgt nog een keer het liftritueel en dan staan we buiten. Kolding staat net niet op onze fietskaart. We rijden op gevoel naar het zuiden, de heuvels in, richting camping. Ons gevoelsmatige zuid blijkt echter west te zijn… Om 22 uur fietsen we eindelijk de camping in Vonsild op.
De lange brug naar Funen
19 augustus – van Vonsild naar Galsklint (27 km)
Vanochtend eerst weer naar het station in Kolding. In Nederland konden we de treinreservering voor de terugreis niet regelen; dat moeten we hier doen. Om een lang verhaal kort te maken: dit kost een aantal uren zeuren, mopperen, regelen en telefoneren. Het is al halverwege de middag als we, met de felbegeerde treinkaartjes, op de fiets zitten. We moeten echter wel een paar dagen eerder terug dan de bedoeling was; bijna alle treinen waren volgeboekt.
Ons goede humeur is gelukkig snel weer terug. Het is prachtig weer en de route is mooi en flink heuvelachtig. We rijden om het Kolding Fjord heen naar de brug naar Funen. ‘Fyn’ op z’n Deens. Bas vindt het heel indrukwekkend om over die lange brug te fietsen. Daan merkt maar weinig van de omgeving; hij slaapt vooral.
En dan zijn we op Funen, ook wel bekend als ‘de tuin van Denemarken’. Einddoel is camping Kilsgart in Galsklint, direct aan de westkust. Het is een typisch Deense camping: groot, schoon, met springkussens én kookgelegenheid. De brander kan dus weer in de fietstas blijven. De schoolvakanties in Denemarken zijn al afgelopen; het is daarom lekker rustig op de camping.
Karakteristieke vakwerkhuizen
20 augustus – van Galsklint naar Sandager (39 km)
Bas gaat krabben vangen op het strandje, dat heeft hij iemand anders ook zien doen. Je hangt een mossel met een wasknijper aan een touwtje en haalt vervolgens de ene krab na de andere uit het water. Echt leuk.
We volgen fietsroute 70 langs de kust, naar het zuiden. Kavslunde – Ronaes – Rud – Tybrind – Wedellsborg. Het is een mooi gebied om te fietsen: een glooiend, open landbouwgebied met veel karakteristieke vakwerkhuizen. De akkers lopen door tot in het zeewater. De lucht is strakblauw; het thuis gefabriceerde zonneschermpje biedt maar nauwelijks genoeg bescherming aan Daan. Vooral zijn beentjes krijgen de volle laag. We merken dat Bas moe is. Hij is ’s ochtends ook zo vroeg wakker! Eten en drinken krijgen we er maar moeizaam bij hem in. Van een cup-a-soupje knapt hij gelukkig aardig op.
Ons rustige plekje op de camping in Sandagar ligt direct aan het water. Een zandstrandje, een steiger, bootjes…een prima plekje voor een rustdag! Hoewel Daan vandaag maar weinig heeft geslapen, is hij erg vrolijk en ligt heerlijk op een slaapzak te lachen en rond te kijken. ’s Avonds veel muggen.
Krabben vangen
21 augustus – omgeving Sandager
De mannekes slapen uit, heerlijk. Kernwoorden vandaag: zwemmen, speeltuin, krabben vangen, waterfietsen. Het weer is super!
Goudgele korenvelden
22 augustus – van Sandager naar Løgismose (36 km)
We hebben onze routeplannen wat moeten aanpassen. Onze dagafstanden zijn kleiner dan we hadden verwacht. Bovendien moeten we een paar dagen eerder in Kolding terug zijn voor de trein.
Met prachtig weer fietsen we naar de havenplaats Assens. Omdat we onderweg nauwelijks winkels tegenkomen, doen we hier uitgebreid boodschappen. We vinden hier voor het eerst potjes babyvoeding, gelukkig. Daan leeft grotendeels van de borstvoeding, maar heeft wel wat aanvulling nodig. En onze eigen snel-klaar-maaltijden zijn nog niet zo geschikt voor hem.
Via fietsroute 60 gaan we langs de kust verder zuidwaarts. Torø Huse – Teglskov – Mullerød. We blijven ons verbazen over de rust. We fietsen tussen glooiende goudgele korenvelden door; het enige verkeer dat we tegenkomen is zo nu en dan een tractor. Op de camping bij Løgismose hebben we een plekje dichtbij de speeltuin en de zee. Leuk om te zien hoe het gaat met kinderen. Ze lopen naar elkaar toe en zijn vriendjes, zo simpel. Ook kleine Daan is weer voorbeeldig en hartstikke tevreden.
Kamperen bij een hoeve
23 augustus – van Løgismose naar Magtenbølle (34 km)
Bas wil graag nog even naar het strand en Daan doet een lang ochtendslaapje. We doen het dus lekker rustig aan. We verlaten de kust en zullen de komende dagen noordwaarts fietsen. We passeren een mooie oude Smidse. Het landschap verandert duidelijk; we fietsen door tot het bosachtige gebied boven Glamsbjerg.
In Magtenbølle, een gehucht vlakbij Vissenbjerg, wonen twee wereldfietsers in een prachtige boerenhoeve. Hun tuin is de komende twee dagen onze camping. Geweldig. Er is zelfs een schommel en een zandbak, dus ook Bas voelt zich hier al snel thuis. De hoefijzervormige hoeve is 200 jaar oud en nog helemaal intact. De schapen maken het plaatje compleet. Vanavonds drinken we met de bewoners een wijntje, het is erg gezellig!
Hoogste deel van Funen
24 augustus – omgeving Magtenbølle (7 km)
Het gebied waar we nu zijn, heet Hoog-Funen, ook wel het groene hart van Funen genoemd. Alles straalt rust uit. Machtige heuvels, diepe dalen en sprookjesachtige bossen, prachtig. In Vissenbjerg brengen we een bezoekje aan het beroemde terrarium. Hier is de grootste verzamelingen reptielen, padden, schorpioenen, spinnen en insecten van Scandinavië. Vooral Bas vindt het geweldig. Het is het hoogste deel van Funen. Vanuit het bos waar we een wandeling maken, hebben we een mooi uitzicht over het gebied.
De rest van de dag brengen we door op ons ‘campinkje’. Een beetje luieren, een boek lezen, spelen met water… een lekker rustig dagje zo. Van onze gastheer krijgen we gemarineerd barbecuevlees. Dit maken we klaar in ons koekepannetje op de brander. Schaap (‘uit eigen wei’) blijkt het te zijn, en het smaakt verbazingwekkend goed.
Lekker meetrappen op de aanhangfiets
25 augustus – van Magtenbølle naar Bogense (39 km)
Van Hoog-Funen fietsen we naar de veel lagere (noord) kust van het eiland. Het eerste uur gaan we vooral heuvelafwaarts, door een mooi vogelrijk bosgebied met exotische bomen en planten. Daarna wordt het snel vlakker en meer open, met veel windmolens. Landschappelijk wat minder interessant. Bas heeft er echt zin in vandaag en hij trapt lekker mee op de aanhangfiets.
Ons einddoel vandaag is het mooie kuststadje Bogense, ook wel de stad van de zeemeerminnen genoemd, aan het Kattengat. Hier zullen we een dag blijven. De campings zijn hier wel behoorlijk druk. We vinden een kampeerplekje net buiten Bogense, vlakbij het strand. Persoonlijk hebben we liever wat kleiners, maar als Bas de mega-speeltuin ziet, is de keuze snel gemaakt.
Smörrebröd
26 augustus – omgeving Bogense
We wandelen naar het strand en lopen via de haven het kleine handelsstadje in. Het is hoog tijd voor het beroemde Deense smörrebröd. Er zijn veel smörrebröd-restaurantjes met een enorme keuze. Bogense is een mooi en gezellig plaatsje, met een maritieme sfeer. Oude straatjes met kleurige, karakteristieke huisjes en een mooie witte kerk. Bas vindt de kruisbeelden heel indrukwekkend en ‘toch wel zielig’. Hij wil lang in de kerk blijven, hij zit vol vragen en wil alles weten…
Naar de cyklesmed
27 augustus – van Bogende naar Båring (24 km)
Tussen de buien door pakken we in en laden we de fietsen. We vertrekken in de regen, regenpakken aan dus. Via een onverhard pad fietsen we langs de zee; fietsroute 30. Deze volgen we de hele dag. Bas vindt de regen wel prima. Goed ingepakt blijft hij redelijk droog en warm. Daan zit lekker droog in de fietskar. Pauzeren doen we vandaag in een cafeetje in Varbjerg Strand. We krijgen hier grote kannen koffie en thee en lekkere warme soep.
Met een voorzichtig zonnetje fietsen we weer verder. Ruud heeft inmiddels een slechte plek in zijn fietsband ontdekt en die baart ons wat zorgen. We fietsen naar Båring, waar een fietsverhuur bij een camping is. Helaas, hier kan men ons niet aan een nieuwe band helpen. De dichtstbijzijnde ‘cyklesmed’ is in Middelfart, een uurtje fietsen verderop. Omdat we niet halverwege met een klapband willen stranden, besluiten in we op de camping in Båring De camping in Baringte blijven. Ruud fietst in z’n eentje, op mijn fiets, naar Middelfart om en nieuwe band te halen.
Een onverwacht kort fietsdagje dus! En toch weer een grote camping, maar het moet maar even zo. Met de nieuwe band lukt het allemaal, dus we kunnen morgen met een gerust gevoel weer op de fiets.
Luchtkussens en de trampolines
28 augustus – van Båring naar Vonsild (42 km)
Alweer onze laatste fietsdag. We gaan naar de camping in Vonshild, waar we ook de eerste nacht zijn geweest. Vanuit daar gaan we morgen een dagje naar Legoland. Het is mooi fietsweer, wel met een flinke wind tegen. Het terrein is hier vrij vlak. We zien al snel de brug bij Middelfart liggen, toch is het nog een eind fietsen. Vlak voor de brug vinden we een mooi pauzeplekje aan het water. En dan rijden we de brug op en laten Funen achter ons. We zijn weer op Jutland. Toch minder mooi dan Funen, vinden we!
Naar Kolding hebben we flink wat hoogteverschillen. We fietsen met name over een smalle fietsstrook langs een drukke weg. Dat is weer even wennen na het rustige Funen. In Kolding doen we boodschappen, weer een flinke klus. Er zijn de nodige supermarkten, dat wel, maar het aanbod is er beperkt. Met name luiers en babyvoeding zijn niet tot nauwelijks te vinden. Hoe doen die Denen dat toch?! Bas heeft het gevoel dat hij ‘thuiskomt’ op de camping. Hij weet er immers al de weg en dat vind hij heel bijzonder. Hij vermaakt zich weer opperbest op de luchtkussens en de trampolines.
Leuke dag in Legoland
29 augustus – dagje Legoland (Billund)
Vanaf de camping nemen we de bus naar station Kolding. Daar staat de bus naar Billund al klaar. Het is leuk om op deze manier nog een stuk van Jutland te zien. Best mooi, maar Funen is mooier! Een uur later staan we bij de poort van Legoland.
Het is een intensieve dag, maar echt de moeite waard. Legoland heeft een ‘madurodam-achtig’ deel, maar is vooral een attractiepark. Het is niet druk, wachttijden zijn er dan ook nauwelijks. Een toffe afsluiting van onze vakantie!
Als Bas en Daan slapen, pakken wij alvast onze fietstassen in. Morgenochtend moeten we bijtijds vertrekken. We smeren alvast broodjes, vullen de bidons en dan… is mijn fietssleutel kwijt. We vinden ‘m gelukkig terug: in de laatste fietstas.
De treintickets
30 augustus – terugreis (17 km)
Bas en Daan voelen het blijkbaar aan dat vanochtend alles gesmeerd moet lopen, en dat lukt dan ook prima. Om 9 uur zitten we op de fiets naar station Kolding, een route die we inmiddels al een paar keer hebben afgelegd. We hebben geluk. De trein vertrekt vanaf het voorste perron en is toegankelijk via de hal. We hebben dus geen lift nodig en hebben nog tijd voor koffie en een lekker zoet Deens broodje.
Het instappen gaat lekker vlot. We hebben weer een zitplaats vlakbij de fietsen. Tot zover alles oké. Dan komt de conducteur. Een deel van de treintickets (we hebben een hele stapel tickets, reserveringsbewijzen en fietskaartjes) hebben we opgeborgen in de veronderstelling dat we ze niet meer nodig zouden hebben. Wel dus. Maar waar? Alles heeft normaal een vaste plaats in de tassen, maar gisteravond hebben we ons systeem losgelaten. En natuurlijk, ze zitten in de laatste tas…
De reis verloopt verder voorspoedig. Daan slaapt zo nu en dan een half uurtje, Bas is druk met boekjes en kijkt veel naar buiten. Aan het begin van de avond rijden we station Amersfoort binnen. Het zit er weer op. Denemarken (en fietsen met de kinderen) is zeker voor herhaling vatbaar!