Huttentocht in het Zillertal

door Sandra

“Wandelen!”, lieten Bas (16) en Daan (11) ons weten toen we vroegen wat ze deze vakantie wilden doen. De keuze viel op het Oostenrijkse Zillertal in Oostenrijk. We maakten een 3-daagse inlooptocht en vervolgens een 10-daagse huttentocht. Een heerlijk sportieve vakantie in een mooi gebied.

Sportwinkels en terrassen

29/30 juli – naar Mayrhofen

De nachttrein naar München, de EC naar Jenbach en dan is het nog een stukje met de Zillertalbahn naar Mayrhofen. En daar komen we aan het einde van de ochtend aan. Lekker uitgerust en al halverwege onze boeken. 

Het is 20 minuten lopen naar de camping. Wat een volle boel, we staan er hutje mutje. Mayrhofen is een flinke plaats met veel souvenir- en sportwinkels en terrasjes. Bij de VVV halen we vanmiddag een stempelkaart: Daan wil de komende weken graag weer stempels verzamelen bij hutten en top-kruizen.

Gesnurk op de slaapzaal

31 juli – van Finkenberg naar Gamshütte (1921m)

Op pad voor onze 3-daagse inlooptocht! De tent laten we gewoon op de camping staan. We pakken de rugzakken in en nemen vanaf het station in Mayrhofen de bus naar Finkenberg, een kwartiertje rijden verderop. Dat scheelt heel wat kilometers lopen over een saaie weg.

Via een slingerend pad door een naaldbos maken we onze eerste hoogtemeters. 1100 meter gaan we vandaag omhoog, dat is weer even wennen. In ongeveer 4,5 uur leggen we de route af naar de Gamshütte. Het is een vrij kleine hut en alle slaapplekken zijn bezet. Het was geen overbodige luxe dat we slaapplaatsen hebben gereserveerd. Leuk om weer in een hut te zijn; de typische sfeer, de gezelligheid, de grote borden spaghetti. En ach, dat gesnurk op de slaapzaal… daarvoor hebben we oordopjes meegenomen.

Klauteren op rots

1 augustus – dagtocht Grienbergspitze (2765m)

Vandaag willen we naar de Grienbergspitze. Een flinke klim (‘nur für Geübte’). Maar ook Daan ziet het zitten, want deze klim levert een stempel op, en de stempelkaart moet natuurlijk wel vol. Vlak boven de hut zijn de laatste bomen; daarna komen we boven de boomgrens. Het eerste deel is prima wandelbaar; we gaan zigzaggend omhoog. Halverwege binden we de stokken aan de rugzakken en wordt het meer klauteren op rots (klim van 1e categorie). Voor de zekerheid doet Daan een klimgordel om en zekert Ruud hem van bovenaf. 

Na ruim 4 uur bereiken we de top. De eerste top, want er is nog een tweede top, een uur verder. Die is voor ons vandaag teveel van het goede. We eten een broodje en dalen weer af. Rond 16 uur zijn we terug bij de hut, waar we nog even lekker genieten van de zon en een portie Kaiserschmarrn. Bas vermaakt zich de rest met de hutten-gitaar, Daan speelt eindeloos potjes Uno. Lekker dagje!

Zig-zag-paadjes door het naaldbos

2 augustus – van Gamshütte (1921m) naar Mayrhofen

Via een andere route dan eergisteren dalen we weer af naar Mayrhofen. Leuke zigzag-paadjes door naaldbos. Na 3 mooie wandel-uurtjes komen we weer bij de doorgaande weg. Met de bus gaan we terug naar Mayrhofen. Deze inlooptocht ging prima; overmorgen starten we onze lange tocht door dit mooie gebied.

Wat een hitte in het dal, het is ruim 40 graden. Snel naar de camping: het zwembad in. Vanavond wienerschnitzels op het terras van de camping.

Zware regen en onweer

3 augustus – dagtocht Ahorn-gebied

Wederom een hete dag. Geen dag dus om in het dal te blijven. In Mayrhofen nemen we een van de kabelbanen (Ahornbahn) omhoog, tot 1965 meter. We wandelen een stuk en ‘beklimmen’ de Filzerkogel: in de file een bergje ophobbelen. Het is hier mooi maar erg toeristisch, zo boven aan de kabelbaan. 

Aan het einde van de middag gaan we weer met de kabelbaan naar het dal. We doen de laatste inkopen voor onze lange huttentocht. Vanavond zware regen en onweer. Na een paar uur regen staat het hele veld én onze tent onder water. De ingepakte rugzakken liggen in een laag water en uiteindelijk komt het ook de binnententjes in. Rond middernacht stopt de regen eindelijk. Morgen zien we wel weer verder. 

Een stoere wandeling

4 augustus – van Schlegeis (1800m) naar Friesenberghaus (2495m)

Pas aan het einde van de ochtend zijn de slaapzakken, matjes en tent weer droog. De komende 10 dagen liggen onze spullen in de opslag van de camping, dus we kunnen pas vertrekken als we die spullen droog kunnen inpakken.

Rond het middaguur nemen we dan eindelijk vanuit Mayrhofen de bus naar het Schlegeis stuwmeer op 1800 meter, een ritje van een uur. Mooi hier! We eten nog even een apfelstrudel in het restaurantje en dan beginnen we aan onze wandeling naar boven. Ondanks de hoogte is het warm, broeierig warm. Via een goed begaanbaar paadje gaan we de berg op. Zo nu en dan wat bomen, snelstromende riviertjes, watervalletjes en bruggetjes, het is leuk wandelen. En dan trekt de lucht snel dicht. Liepen we eerst nog te zweten, even later lopen we in onze regenpakken in de hevige regen en hagel. Het onweert (gelukkig ver weg) en het is bar koud. De paadjes zijn veranderd in bruine beekjes. Bas en Daan genieten; dit is een stoere wandeling!

Rond 16 uur bereiken we de hut, het Friesenberghaus, op bijna 2500 meter hoogte. De warme chocomelk en de spaghetti laten zich goed smaken. De avond is weer prachtig zonnig.

Een steenmannetje bouwen

5 augustus – beklimming van de Hoher Riffler (3230m)

Ondanks de slechte weersverwachting starten we met een strakblauwe lucht. Het eerste deel gaat over een smal paadje, daarna wordt het een blokkentuin met sneeuwveldjes en binden we de wandelstokken aan de rugzakken. Vooral de laatste 200 hoogtemeters zijn behoorlijk steil. Maar ook Daan gaat vlot omhoog en om 12 uur staan we op de top. We hebben er drie uur over gedaan, dat is netjes ‘volgens het boekje’. 

Op de top eten we een broodje en bouwen een steenmannetje. En dan voorzichtig weer naar beneden. Het eerste (en steile) deel van de afdaling kost vooral Daan veel moeite, we doen dus rustig aan. Wat een prachtige wandeldag, en wat een heerlijk weer! Terug bij de hut kunnen we nog een paar uurtjes relaxen en genieten van de Oostenrijkse maaltijden.

Leverkaas-met-spiegelei

6 augustus – van Friesenberghaus (2495m) naar Olpererhütte (2389m)

Na een uitgebreid ontbijt met muesli, cornflakes en roggebrood gaan we weer op pad. Het eerste deel gaat omhoog, tot ruim 2600 meter: lopen en klauteren over rots. We hebben een prachtig uitzicht over het Schlegeis-stuwmeer en -gletsjer en de Hoher Riffler. Daarna verder over de flanken van de berg. Het is een eenvoudige wandeling, met weinig hoogteverschil. We steken diverse beekjes over. We pauzeren in het zonnetje en zien bergmarmotten.

Al aan het einde van de ochtend komen we aan bij de Olpererhut. Een grote en moderne hut, met veel dagjesmensen, prachtig gelegen. En een lange middag relaxen. Eigenlijk wat te lang, maar we merken dat vooral Daan die ‘lege tijd’ juist wel prettig vindt. Vanavond maken we kennis met de Oostenrijkse leverkaas-met-spiegelei. 

Andere sfeer

7 augustus – van Olpererhütte naar Pfitcherjochhaus (Italië, 2277m)

We vertrekken vroeg: we hebben een wandeling van bijna 5 uur voor de boeg en voor vanmiddag wordt regen en onweer voorspeld. Het is een goed begaanbare route. Een paar keer moeten we wat klauteren en hoogtemeters maken, maar verder blijven we redelijk op dezelfde hoogte. Een heel ander uitzicht vandaag: weids, veel rots, met gras en bloemen er tussen door. Een leuke wandeling, met onderweg een aantal geocaches.

De hut, het Pfitscherjoch-Haus, ligt net over de grens in Italië. Er blijkt ook een gewone weg naar toe te lopen en er zijn dan ook veel dagjesmensen die met de auto of mountainbike zijn gekomen. Een compleet andere sfeer dan in de verenigingshutten. Maar het eten is er goed, we hebben een kamer met z’n vieren, er zijn warme douches en zelfs een sauna. We nemen het er dus maar van. In de loop van de middag vetrekken de dagjesmensen en wordt het lekker rustig, dat bevalt ons beter!

Pal tegen de wind in

8 augustus – van Pfitcherjochhaus (2277m) naar Europahütte (2693m)

Een Italiaanse wandeldag. Het is vandaag een korte etappe, dus we nemen veel tijd om onderweg te fotograferen en te picknicken. We dagen Bas en Daan uit om zo veel mogelijk verschillende bloemen en planten op de foto te zetten, en dat doen ze met verve (zie de foto’s). Leuk, ze zijn nu veel oplettender. Het eerste deel van de route blijven we redelijk op dezelfde hoogte. Het laatste deel gaat nog even flink omhoog, pal tegen de wind in, het kost moeite om rechtop te blijven staan. De hut, de Europahut, ligt op bijna 2700 meter, precies op de grens tussen Oostenrijk en Italië. Dit is weer een ‘echte’ hut, met een gezellige Gaststube en grote borden spaghetti bolognese.

Spookachtige mistflarden 

9 augustus – beklimming Kraxentrager (2909m) + van Europahütte (2693m) naar Pfitcherjochhaus (2277m)

Vanochtend gaan we eerst de Kraxentrager op, de ‘huisberg’ van de hut, bijna 3000 meter. Prachtige luchten, we kijken bovenop de wolken en mistflarden trekken voorbij, bijna spookachtig. Het is een leuke klim, waar we een uur over doen. Daarna dalen we weer af naar de hut om onze rugzakken op te halen.

We lopenweer naar het Pfitscherjochhaus. Dezelfde route als gisteren. Niet ideaal, maar het was een heel gepuzzel om hier een 10-daagse tocht te plannen, die voor het hele gezin te behappen is. En het is leuk wandelen hier! Wisselvallig weer vandaag: jas aan, jas uit, broekspijpen aanristen, broekspijpen afritsen… Het laatste half uur hebben we regen met lichte onweer. Stevig doorlopen dus. De rest van de dag blijven we binnen met een boek: het weer is bar en boos slecht.

Het lijkt wel winter

10 augustus – beklimming Rotbachlspitze (2897m)

Als we wakker worden, is het buiten een witte wereld. Er is dichte mist, je ziet echt helemaal niets. Om een uur of 10 is het wat opgeklaard en vertrekken we voor onze dagtocht. Tjonge, wat is het koud! Handschoenen aan, muts op, het lijkt wel winter. Maar het is een leuke klim. Twee uur later staan we op de top. We eten snel een mueslireepje en dalen dan weer af. Op naar de warme hut!

Prachtige gletsjer 

 11 augustus – van Pfitcherjochhaus (2277m) naar Furtschaglhaus (2295m)

Vanaf de hut dalen we in 2 uur af naar het Schlegeis stuwmeer, op zo’n 1800 meter. Een mooi paadje, maar we zijn hier zeker niet de enigen. Bij het meer zelf wordt het weer een stuk rustiger. We volgen de zuidwestoever tot het uiteinde van het meer. Vanaf daar gaan we weer omhoog. Een mooie route, vooral het laatste deel, en het gaat lekker vlot. De hut, het Furtschagelhaus, ligt prachtig bij een gletsjer. Een gezellige hut, met prima eten, en slaapplaatsen in het Lager op zolder. Op tijd naar bed, morgen een lange dag voor de boeg!

Volgens het boekje

12 augustus – van Furtschaglhaus via Schönbichlerhorn (3135m) naar Berlinerhütte (2044m)

Om 7 uur vertrekken we voor de langste etappe van onze tocht: via de Schönbichlerhorn gaan we naar de Berlinerhut. Een tocht waar 6,5 uur voor staat, met veel hoogtemeters. Vanaf de hut gaan we direct omhoog: van 2295 naar 3134 meter, afwisselend lopen en klauteren. Het is hier prachtig en we een schitterend uitzicht over de gletsjers.

En het klimmen gaat erg goed: na 2,5 uur staan we op de top. We kunnen de Berlinerhut al zien liggen in de verte. Inmiddels hebben we onze jassen, mutsen en handschoenen weer aan; op deze hoogte is het slechts een paar graden boven nul. We dalen aan de andere kant van de berg af. Het eerste deel is steil, met veel loszittende stenen, oppassen dus.

Onderaan deze ‘puist’ gaat het wat geleidelijk naar beneden. We kijken o.a. uit over de Waxxeg gletsjer. Het wordt weer wat groener en we steken zo nu en dan een riviertje over. Het laatste deel gaat weer iets omhoog. En dan zijn we om 13.30 uur al bij de hut. We hebben er 6,5 uur over gedaan, en dat is ‘volgens het boekje’. Onze 11-jarige Daan heeft het knap gedaan! En Bas natuurlijk ook, maar hij heeft de beste conditie van ons allemaal en is zo sterk als een beer. “Eitje”, is dan ook zijn oordeel over vandaag. De rest van de middag genieten we heerlijk van de zon. Het voorspelde onweer blijft gelukkig uit.

Groener en warmer

13 augustus – van Berlinerhütte (2044m) naar Breitlahner (1251m), bus naar Mayrhofen

Voor de laatste keer pakken we onze rugzakken in. Voor de laatste keer eten we een hutten-ontbijt. Ja, het is de laatste dag van deze huttentocht. We hebben geen haast, dus op ons gemak dalen we af richting Breitlahner. Het wordt weer groener – en warmer. In Breitlahner nemen we de bus naar Mayrhofen. De komende nachten kamperen we weer op de camping.

 

 

Lekkere kaas

14 augustus – Mayrhofen

Een ontspannen dagje. Beetje luieren, beetje zwemmen. En een bezoekje aan de kaasfabriek vlakbij de camping. Leuk om het proces van kaas te kunnen bekijken – en natuurlijk om kaas te proeven. We kopen wat lekkere kaasjes om mee naar huis te nemen.

Met de kabelbaan omhoog

15 augustus – Mayrhofen

Het is ontzettend warm om in het dal. We gaan daarom toch nog een keer met een kabelbaan omhoog. We gaan naar het Penken-gebied. Wel druk, maar dat is niet te vermijden als je met de kabelbaan gaat. We wandelen een stuk, kijken bij de vele paragliders en voor de jongens zijn er leuke wateractiviteiten. Prima dagje zo.

Naar huis

16/17 augustus – van Mayrhofen naar Hoogland

Het zit er weer op. Vanavond met de nachttrein naar huis! 

Gerelateerde Berichten